Interview met WOII veteraan in Azië uitgezonden als Beroeps KNIL, Luchtfotograaf op omgeving Banjumas en Poerwokerto, Java

Geïnterviewde vertelt over zijn jeugd, gezin en de leefomstandigheden in Indonesië. In 1939 werd geïnterviewde opgeroepen voor dienstplicht, waarna hij is doorgegroeid naar beroepsdienst. Als dienstplichtige zat hij bij de artillerie, specifiek de paardenverpleging. Als beroeps ging geïnterviewde over naar de luchtmacht. Omdat hij de vliegopleiding niet had gehaald, werd hij luchtfotograaf. Geïnterviewde omschrijft hoe hij het begin van de oorlog heeft ervaren als militair in Indonesië. Geïnterviewde vertelt over de omstandigheden in de kampen in Bandoeng en Chimay. Hierna ging hij via Batavia, Soerabaja en Singapore naar Japan. Al die tijd wist geïnterviewde niet wat de bedoeling van de verplaatsingen was. In Japan kwam hij te werken op een werf van Mitsubishi. Als plater plaatste hij wanden van schepen tegen eerder geplaatste platen. De leefomstandigheden buiten het werk waren slecht. Geïnterviewde was ondergebracht in barakken op het industriecomplex. Hij vertelt over de onprettige schuilkelder waar hij ondergedoken zat tijdens bombardementen. Geïnterviewde vertelt over kleding, voeding, gezondheid en straffen op de werf. Geïnterviewde ging naar Modji, waarvandaan hij naar een kamp in Nagasaki reisde. Geïnterviewde vertelt over het einde van de oorlog. Hij gaat in op het moment van inslag van de kernbom in Nagasaki, nog geen twee kilometer verwijderd van waar geïnterviewde zich bevond. Het nieuws van de capitulatie bereikte geïnterviewde laat. Hij verrichtte nog werkzaamheden, vooral met betrekking tot het opruimen van het gebombardeerde gebied. Geïnterviewde omschrijft hoe het voelde om weer vrij te zijn en om zijn broers en ouders weer te zien. Voordat hij terug naar huis mocht, op Java, moest geïnterviewde eerst een maand naar Australië. In 1950 ging geïnterviewde naar Nederland, waar hij bij de luchtmacht bleef werken. Geïnterviewde vertelt over zijn tijd als vrachtwagenchauffeur in Indonesië. In 1968 ging hij uit dienst. Geïnterviewde voelt zich niet echt een veteraan. Hij vertelt over de keren dat hij Nagasaki weer bezocht heeft. Tot slot geeft geïnterviewde zijn visie op het gebruik van kernbommen.