Interview met UNPROFOR-veteraan in voormalig Joegoslavië uitgezonden als beroeps Koninklijke Landmacht pelotonscommandant in Sarajevo

Geïnterviewde is opgegroeid in een katholiek gezin. In de kerk maakte hij altijd veel muziek, wat nog steeds zijn passie is. Geïnterviewde wilde bij de politie, maar ging op 35-jarige leeftijd de dienst in. Tijdens zijn uitzending naar voormalig Joegoslavië gingen er veel dienstplichtigen mee. Het beloofde salaris fungeerde volgens geïnterviewde voor velen als een lokmiddel. Zelf ging hij in 1992 op uitzending om ervaring op te doen en zichzelf te bewijzen. Als sergeant-majoor bij de verbindingsdienst was geïnterviewde onderdeel van een Oekraïens bataljon. Het viel hem op dat er niet met de leiding gecommuniceerd kon worden zonder tolk. Geïnterviewde was in Sarajevo gestationeerd op een voormalige kazerne van het Joegoslavische leger, namelijk de Tito Barracks. Geïnterviewde ervaarde een teamspirit binnen een eenheid waar men bevriend met elkaar was. Eind augustus liep de spanning in Sarajevo op, wat uitmondde in een bombardement op de kazerne. Geïnterviewde omschrijft zijn ervaringen tijdens en na het bombardement, wat hij als een doelgerichte actie zag. Uit deze ervaringen blijkt een groot verantwoordelijkheidsgevoel voor zijn manschappen. Na zijn uitzending werd geïnterviewde voor de rechtbank gedaagd. Hij heeft vier maanden vastgezeten op gronden van het weigeren van dienstbevel. Dit kwam doordat hij niet meer wilde samenwerken met het Oekraïense bataljon, omdat zij volgens hem niks gerapporteerd wilden hebben. Dit had onveilige situaties voor zijn manschappen tot gevolg. Geïnterviewde omschrijft zijn tijd in de gevangenis. Ondanks dat hij niet naar huis mocht, ervaarde geïnterviewde wel een bepaalde vrijheid tijdens zijn gevangenschap. Thuiskomen was even wennen, maar bij veteranenverenigingen werd geïnterviewde met open armen ontvangen.