Interview met UNPROFOR-veteraan in voormalig Joegoslavië uitgezonden als beroeps Koninklijke Landmacht technisch specialist in Zagreb

Geïnterviewde is bij defensie gegaan wegens de mogelijkheid om zich daar tot automonteur te laten opleiden. Twee weken voor vertrek kreeg geïnterviewde te horen dat hij mee zou gaan met UNPROFOR. Hij had voor vertrek geen duidelijk beeld bij de uitzending. Tijdens de uitzending merkte geïnterviewde nooit echt een verschil tussen beroeps en dienstplichtigen, behalve in militaire kennis. Eenmaal aangekomen bij Pleso, werd geïnterviewde gestationeerd in een oude kazerne van het Joegoslavische leger. Het gebouw was verlaten, deels uitgebrand en deels geboobytrapt. Geïnterviewde fungeerde als een soort wegenwacht voor het verbindingsbataljon, omdat hij naar verschillende plekken reisde om als automonteur ondersteuning te bieden. Hij ging dan op pad met zijn vrachtwagen: een DAF met een autolaadkraan erop. Om onderweg langs roadblocks te komen naam hij ook bier en sigaretten mee, waardoor er minder moeilijk gedaan werd. De indrukken van de uitzendingen moet je kunnen relativeren, stelt geïnterviewde. Beelden en geuren blijven bij je en het vormt je als mens. Geïnterviewde maakte dagelijks situaties mee waar hij op had willen reageren, maar waar hij wegens de neutrale positie van de VN machteloos in was. Geïnterviewde beschrijft hoe hij heeft geholpen met het verplaatsen van het hoofdkantoor vanuit Sarajevo naar Belgrado. Geïnterviewde heeft zijn partner tijdens zijn uitzending ontmoet, en vond het bij terugkomst fijn om nog met haar te kunnen praten aangezien zij dezelfde ervaringen had meegemaakt.