Interview met Nederlands-Indiëveteraan uitgezonden als dienstplichtig Koninklijke Landmacht filmoperateur legerfilmdienst in Bandoeng

Dit interview is de derde in een reeks van drie gesprekken met geïnterviewde. In dit gesprek beschrijft hij de impact die zijn oorlogsverleden op hem heeft. Geïnterviewde merkte pas na afloop van een kleine operatie die hij moest ondergaan in 1977 de omvang van het trauma dat hij had opgelopen. Het medisch personeel begreep zijn paniekaanval niet. Geïnterviewde heeft weer meer op zichzelf leren vertrouwen tijdens het ziekteverlof waar de bedrijfsarts hem op had gestuurd. Hierna heeft hij tot 61-jarige leeftijd doorgewerkt. Enkele jaren na zijn pensioen speelden de klachten van geïnterviewde opnieuw op. Zo had hij slaapproblemen, werd hij stiller en maakte hij minder contact. De echtgenote van geïnterviewde hielp hem door deze moeilijke tijd heen. De huisarts verwees hem door naar defensie, die hem op hun beurt naar Centrum ’45 doorverwezen. Geïnterviewde vertelt over zijn behandeltraject. Geïnterviewde heeft meermaals met zijn vrouw de Nationale Herdenking op de Dam bezocht. Met hulp lukt het geïnterviewde om over zijn oorlogsverleden te praten. Hij wil mensen iets bijbrengen over dit verleden, maar hij moet ervoor waken dat dit niet betekent dat zijn oorlogsverleden zijn leven totaal gaat overheersen. Het overlijden van zijn vrouw heeft geïnterviewde aangezet tot contact met andere veteranen via het Nederlands Veteraneninstituut. Dit heeft hem geholpen met het verwerken van zowel zijn diensttijd als van het verlies van zijn vrouw.