Interview met Nieuw-Guinea veteraan uitgezonden als beroeps Koninklijke Marine stoker-olieman in Biak

Dit interview is het eerste deel van een reeks van twee interviews met geïnterviewde. Geïnterviewde vertelt over zijn jeugd, opleiding en zijn keuze om bij de marine te gaan. In 1950 tekende hij bij de marine, waar hij de technische kant op ging. Geïnterviewde voer regelmatig op Engeland, Ierland en Noorwegen. In 1954 kreeg hij bericht dat hij voor anderhalf jaar naar Nederlands-Nieuw-Guinea zou worden uitgezonden. Het gemis van zijn vrouw viel geïnterviewde zwaar, hij kon haar niet bijstaan toen zij in Nederland in het ziekenhuis terechtkwam. Geïnterviewde kreeg geen voorbereiding of voorlichting voor deze uitzending. Hij wist niet hoe hij met de lokale bevolking om moest gaan, wat vervreemdend werkte. Geïnterviewde gaat in op zijn dagindeling op kamp Biak en vertelt over vrijetijdsbesteding. De briefwisseling met het thuisfront in Nederland was heel belangrijk voor geïnterviewde. Geïnterviewde ervaart de eerste drie maanden van zijn uitzending als eentonig en saai. Hij was daarom blij een boordplaatsing op de Ternate te krijgen, waar hij zijn technische kennis zou gaan toepassen. Op dit schip patrouilleert hij langs de hele kust van Nederlands-Nieuw-Guinea. Geïnterviewde vertelt over een ongeluk, waardoor hij niet meer mee op jacht durfde. Geïnterviewde vertelt over zijn interesse in de natuur van Nederlands-Nieuw-Guinea en in het leven van de Papoea’s, die hij graag mag. Geïnterviewde gaat in op de vrijetijdsbesteding en het drankgebruik aan boord. Ook gaat hij in op de medische zorg. Geïnterviewde vond de manschappen en officieren twee afgescheiden werelden. Met het schip is geïnterviewde ook in Australië gedokt geweest. Onderweg kreeg hij een telegram dat hij vader is geworden. Hoewel het een opgave was voor geïnterviewde om 18 maanden uitgezonden te zijn geweest, had hij het toch niet willen missen. Omwille van zijn gezinsleven besloot geïnterviewde uit de marine te stappen.