Interview met Nieuw-Guineaveteraan uitgezonden als vrijwillig Koninklijke Marine machinist in Biak

Dit is het tweede interview in een reeks van twee gesprekken met geïnterviewde. Geïnterviewde vertelt over zijn terugkeer naar Nederland, waar hij een blij weerzien had met zijn ouderlijk gezin. Zijn verhalen over Nieuw-Guinea kon hij goed kwijt bij familie en vrienden. Geïnterviewde ontmoette zijn huidige vrouw, met wie hij snel trouwde. Hij koos voor het burgerbestaan en tekende niet bij na zijn tijd bij de marine. Geïnterviewde bleef contact houden met kameraden die aan boord van de Kortenaer zaten. Hij haalt positieve herinneringen met hen op op reünies. Er wordt bijvoorbeeld niet gepraat over de dodelijke vliegongelukken die geïnterviewde heeft meegemaakt op de Karel Doorman. Geïnterviewde vertelt over zijn walplaatsing op Biak, waar hij ’s nachts op wacht stond. De geluiden in de donkere tropennachten waren angstaanjagend. Geïnterviewde gaat in op zijn carrière en gezondheid. Geïnterviewde is tevreden over het Nederlandse veteranenbeleid. Hij bezoekt geen militaire herdenkingen maar memoreert wel het verongelukken van de Neutron in Nieuw-Guinea, wat zijn enige negatieve ervaring tijdens de uitzending was. Geïnterviewde voelt zich geen veteraan. Het lot van de Papoea’s gaat geïnterviewde aan het hart. Nederland heeft hen in de steek gelaten.